Góry-czyli miejsce początku....

Hej forumicze...

o tus jest strona gdzie ludzie ktory dojechali do brokeback i zrobili zdjecie!!

[link widoczny dla zalogowanych]

[img]http://www.findingbrokeback.com/Albums/Albums_Frame.html[/img] to jest piękne..

Rany jak im dobrze,że tam byli......

http://www.youtube.com/watch?v=rldGu6cIMuE&mode=related&search=

brak mi słów..

blue napisał:

Rany jak im dobrze,że tam byli......

Ale jak krótko... Odwrócone proporcje... Kilka miesięcy w raju, reszta "wieczności" na ziemskim, wrogim padole... Crying or Very sad

Cóż...ale jakie wspomnienia!!!!!Które i tak w parze z uczuciami wzięły poniekąd górę!!

W sumie nasze życie składa sie tylko z takich chwil...potem zajmuje je pasmo złudzeń,bólu,codzienności itp.Trzeba tylko je wszystkie,te piękne, razem poskładać i wyjdzie właśnie ten RAJ!!!!!!!!!!!!

Hm... Blue, nie sądzisz, że jest różnica między przeżywaniem szczęścia rozłożonego na całe życie, a doznaniem go raz, w "skondensowanej" formie? Przyszło mi do głowy przyziemne, kulinarne porównanie: tort smakuje wspaniale, gdy jest ciastem przekładanym pysznym kremem. Czy będzie równie dobry, gdy dostaniemy najpierw cały krem (i to w bardzo reglamentowanej ilości), a potem przyjdzie nam jeść suche ciasto? (juz się pewnie zorientowałaś, że lubię słodycze Wink

)

Tak sie składa,że lubię piec torty....
ale Jerry,tak wracając do tematu to miałam na myśli wszystkie chwile...Niektórzy mają to szczęście,że te skondensowane chwile zdarzają sie im często..ale to fuksiarze.

blue napisał:

Niektórzy mają to szczęście,że te skondensowane chwile zdarzają sie im często..ale to fuksiarze.

To prawda. Jednak większość ma swoje wzloty i upadki. "Szczęśliwym się bywa". Tylko co zrobić, gdy na początku zazna się szczęścia, a potem trzeba się pogodzić z tym, że raz na zawsze odeszło? Mówisz, że pozostają wspomnienia. Tymczasem mijają miesiące, lata... już nie wiadomo, czy to zdarzyło się naprawdę, czy było to tylko sen... I choćby był najpiekniejszy pod słońcem, to czy zastąpi cel? Bo przecież cel jest czymś, do czego dążymy, a nie tym, od czego się oddalamy...

Taaaa....ale wspomnienia jak zapewne wiesz odżywają.....czasami z tak ogromna niepohamowana siłą,że nie da sie z tym walczyć.Bo i po co?Przykład E&J jest tego dowodem...
Ale tak z życia,to masz rację,że z czasem niektóre wspomnienia sie zacierają,zatracają z biegiem lat..i sami nie wiemy czy były prawdziwe,czy też je sobie przyswoiliśmy z zewnątrz.
Ale rasa ludzka ma w sobie takie coś..paskudne..a z drugiej strony dobre-pielegnujemy w sobie te dobre czasy i te złe.To już co prawda zależy od charakteru i wielu innych komponentów,nie ulega jednak wątpliwościom,że gdy zabraknie nam sił,karmimy się tym RAJEM!!!

blue napisał:

Ale rasa ludzka ma w sobie takie coś..paskudne..a z drugiej strony dobre-pielegnujemy w sobie te dobre czasy i te złe. [...] nie ulega jednak wątpliwościom,że gdy zabraknie nam sił,karmimy się tym RAJEM!!!

Zawsze rajem? Zdecydowanie nie. Czasami piekłem...

Tak tak oczywiście,że nie zawsze,miałam akurat w tej chwili na myśli miłe wspomnienia,które pozwalają nam przetrwać i żyć w miarę dalej.
A piekło...no cóż...albo sami je stwarzamy nie omyślnie z pomocą innych lub życie tak nam daje w dupę.

Są różne odmiany piekła i nieba...takie i tyle, ile ludzi na tym, jak słusznie napisałeś ziemskim padole..

Na pocieszenie -aż chciałoby się wsiąść w samochód i pomknąć w dal...

Śliczne zdjęcie! Uwielbiam góry. Tak bardzo chciałbym teraz tam pojechać...

Zamiast samochodu tak tez można...

albo i tak..

A kto zgadnie co to za góra?